Msza Święta Pogrzebowa dr Zenobii Kitówny
8 marca, w Siedliszczach (Archidiecezja Lubelska) uczestniczyliśmy we Mszy Świętej Pogrzebowej dr Zenobii Kitówny. W ten sposób chcieliśmy oddać hołd tej niezwykle silnej i niezłomnej kobiecie o ogromnej wierze. Jest ona dla nas przykładem prawdziwej służby Bogu, Ojczyźnie i drugiemu człowiekowi.
Zachęcamy do przeczytania zarysu jej życiorysu 
Zenobia Kitówna, ur. 5 IX 1933 w Kurowie k. Puław. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydz. Nauk Humanistycznych (1960), w 1966 doktorat.
1947-1949 i 1956-1958 drużynowa ZHP, 1959-1980 phm. i hm. ogólnopolskiej nieformalnej grupy harcerek nawiązującej do dawnej Organizacji Harcerek. W VI 1949 wykonawczyni ulotek nawołujących do bojkotu zlotu organizowanego przez komunistów w święto Bożego Ciała. W 1956 uczestniczka wieców studenckich. Od 1967 uczestniczka Duszpasterstwa Nauczycielskiego (prowadzonego przez ks. Piotra Tarnowskiego). W 1967 przesłuchiwana. 1960-1984 nauczycielka w Technikum Kolejowym w Lublinie. Od wiosny 1980 wiceprzewodnicząca Rady Zakładowej w TK.
Od IX 1980 w „S”, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, następnie KZ; od III 1981 przewodnicząca Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania „S” Regionu Środkowo-Wschodniego; w X 1981 współzałożycielka niezależnego miesięcznika „Solidarność Nauczycielska”; 19 XI – 3 XII 1981 współorganizatorka strajku lubelskich nauczycieli, sygnatariuszka porozumienia z wojewodą lubelskim.
Po 13 XII 1981 w ukryciu. 17 XII 1981 współorganizatorka mszy św. w rocznicę wydarzeń Grudnia ’70 w kościele oo. Kapucynów w Lublinie oraz 2 akcji ulotkowych. 4 I 1982 zatrzymana, 6 I 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Olszynce Grochowskiej, od 15 I 1982 w Gołdapi, od 1 III 1982 w Darłówku, uczestniczka głodówek internowanych kobiet, zwolniona 23 VII 1982. Po wyjściu współinicjatorka podziemnej Wszechnicy Nauczycielskiej w Lublinie, współorganizatorka spotkań szkoleniowych oraz obchodów rocznicy 11 XI przy klasztorze oo. Kapucynów, następnie przy parafii Niepokalanego Poczęcia NMP; kolporterka wydawnictw podziemnych: czasopism, ulotek, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i in. materiałów (wydawanych m.in. przez ekipę „Solidarności Nauczycielskiej”); współorganizatorka materiałów poligraficznych oraz dystrybucji darów z zagranicy (żywność i ubrania) dla nauczycieli w trudnej sytuacji materialnej. Autorka w podziemnym piśmie „Solidarność Nauczycielska”; zaangażowana w dokształcanie szykanowanej młodzieży szkolnej; współorganizatorka Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S”. Kilkakrotnie przesłuchiwana. W III 1988 współinicjatorka ujawnienia Komitetu Organizacyjnego „S” Pracowników OiW w Lublinie.
1989-1990 ponownie nauczycielka w Technikum Kolejowym. We IX 1990 uczestniczka II Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie. 1991-1992 z-ca Kuratora Oświaty w Nowym Sączu, 1993-1994 dyr. I Społecznego LO w Lublinie, od 1994 na emeryturze. 1999-2004 wykładowca Instytutu Edukacji Narodowej w Lublinie. Od 2003 członek Koła Przyjaciół Harcerstwa. Współpracowniczka Radia Maryja (audycje dla rodziców).
Współautorka opracowań ”Harcerki 1939-1945” (Warszawa 1973) oraz ”Lubelska Chorągiew Harcerek 1939-1944” (Lublin 2007).
Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000), wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).
5 V 1976 – 31 V 1977 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOS krypt. Akademik; do 6 VII 1989 w ramach KE/SOR krypt. Kwintet.
Requiem aeternam dona eis, Domine,
et lux perpetua luceat eis
Dzisiaj (8 marca), w Siedliszczach (Archidiecezja Lubelska) uczestniczyliśmy we Mszy Świętej Pogrzebowej dr Zenobii Kitówny. W ten sposób chcieliśmy oddać hołd tej niezwykle silnej i niezłomnej kobiecie o ogromnej wierze. Jest ona dla nas przykładem prawdziwej służby Bogu, Ojczyźnie i drugiemu człowiekowi.
Zachęcamy do przeczytania zarysu jej życiorysu
Zenobia Kitówna, ur. 5 IX 1933 w Kurowie k. Puław. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydz. Nauk Humanistycznych (1960), w 1966 doktorat.
1947-1949 i 1956-1958 drużynowa ZHP, 1959-1980 phm. i hm. ogólnopolskiej nieformalnej grupy harcerek nawiązującej do dawnej Organizacji Harcerek. W VI 1949 wykonawczyni ulotek nawołujących do bojkotu zlotu organizowanego przez komunistów w święto Bożego Ciała. W 1956 uczestniczka wieców studenckich. Od 1967 uczestniczka Duszpasterstwa Nauczycielskiego (prowadzonego przez ks. Piotra Tarnowskiego). W 1967 przesłuchiwana. 1960-1984 nauczycielka w Technikum Kolejowym w Lublinie. Od wiosny 1980 wiceprzewodnicząca Rady Zakładowej w TK.
Od IX 1980 w „S”, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, następnie KZ; od III 1981 przewodnicząca Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania „S” Regionu Środkowo-Wschodniego; w X 1981 współzałożycielka niezależnego miesięcznika „Solidarność Nauczycielska”; 19 XI – 3 XII 1981 współorganizatorka strajku lubelskich nauczycieli, sygnatariuszka porozumienia z wojewodą lubelskim.
Po 13 XII 1981 w ukryciu. 17 XII 1981 współorganizatorka mszy św. w rocznicę wydarzeń Grudnia ’70 w kościele oo. Kapucynów w Lublinie oraz 2 akcji ulotkowych. 4 I 1982 zatrzymana, 6 I 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Olszynce Grochowskiej, od 15 I 1982 w Gołdapi, od 1 III 1982 w Darłówku, uczestniczka głodówek internowanych kobiet, zwolniona 23 VII 1982. Po wyjściu współinicjatorka podziemnej Wszechnicy Nauczycielskiej w Lublinie, współorganizatorka spotkań szkoleniowych oraz obchodów rocznicy 11 XI przy klasztorze oo. Kapucynów, następnie przy parafii Niepokalanego Poczęcia NMP; kolporterka wydawnictw podziemnych: czasopism, ulotek, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i in. materiałów (wydawanych m.in. przez ekipę „Solidarności Nauczycielskiej”); współorganizatorka materiałów poligraficznych oraz dystrybucji darów z zagranicy (żywność i ubrania) dla nauczycieli w trudnej sytuacji materialnej. Autorka w podziemnym piśmie „Solidarność Nauczycielska”; zaangażowana w dokształcanie szykanowanej młodzieży szkolnej; współorganizatorka Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S”. Kilkakrotnie przesłuchiwana. W III 1988 współinicjatorka ujawnienia Komitetu Organizacyjnego „S” Pracowników OiW w Lublinie.
1989-1990 ponownie nauczycielka w Technikum Kolejowym. We IX 1990 uczestniczka II Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie. 1991-1992 z-ca Kuratora Oświaty w Nowym Sączu, 1993-1994 dyr. I Społecznego LO w Lublinie, od 1994 na emeryturze. 1999-2004 wykładowca Instytutu Edukacji Narodowej w Lublinie. Od 2003 członek Koła Przyjaciół Harcerstwa. Współpracowniczka Radia Maryja (audycje dla rodziców).
Współautorka opracowań ”Harcerki 1939-1945” (Warszawa 1973) oraz ”Lubelska Chorągiew Harcerek 1939-1944” (Lublin 2007).
Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000), wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).
5 V 1976 – 31 V 1977 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOS krypt. Akademik; do 6 VII 1989 w ramach KE/SOR krypt. Kwintet.
Requiem aeternam dona eis, Domine,
et lux perpetua luceat eis
Dzisiaj (8 marca), w Siedliszczach (Archidiecezja Lubelska) uczestniczyliśmy we Mszy Świętej Pogrzebowej dr Zenobii Kitówny. W ten sposób chcieliśmy oddać hołd tej niezwykle silnej i niezłomnej kobiecie o ogromnej wierze. Jest ona dla nas przykładem prawdziwej służby Bogu, Ojczyźnie i drugiemu człowiekowi.
Zachęcamy do przeczytania zarysu jej życiorysu
Zenobia Kitówna, ur. 5 IX 1933 w Kurowie k. Puław. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydz. Nauk Humanistycznych (1960), w 1966 doktorat.
1947-1949 i 1956-1958 drużynowa ZHP, 1959-1980 phm. i hm. ogólnopolskiej nieformalnej grupy harcerek nawiązującej do dawnej Organizacji Harcerek. W VI 1949 wykonawczyni ulotek nawołujących do bojkotu zlotu organizowanego przez komunistów w święto Bożego Ciała. W 1956 uczestniczka wieców studenckich. Od 1967 uczestniczka Duszpasterstwa Nauczycielskiego (prowadzonego przez ks. Piotra Tarnowskiego). W 1967 przesłuchiwana. 1960-1984 nauczycielka w Technikum Kolejowym w Lublinie. Od wiosny 1980 wiceprzewodnicząca Rady Zakładowej w TK.
Od IX 1980 w „S”, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, następnie KZ; od III 1981 przewodnicząca Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania „S” Regionu Środkowo-Wschodniego; w X 1981 współzałożycielka niezależnego miesięcznika „Solidarność Nauczycielska”; 19 XI – 3 XII 1981 współorganizatorka strajku lubelskich nauczycieli, sygnatariuszka porozumienia z wojewodą lubelskim.
Po 13 XII 1981 w ukryciu. 17 XII 1981 współorganizatorka mszy św. w rocznicę wydarzeń Grudnia ’70 w kościele oo. Kapucynów w Lublinie oraz 2 akcji ulotkowych. 4 I 1982 zatrzymana, 6 I 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Olszynce Grochowskiej, od 15 I 1982 w Gołdapi, od 1 III 1982 w Darłówku, uczestniczka głodówek internowanych kobiet, zwolniona 23 VII 1982. Po wyjściu współinicjatorka podziemnej Wszechnicy Nauczycielskiej w Lublinie, współorganizatorka spotkań szkoleniowych oraz obchodów rocznicy 11 XI przy klasztorze oo. Kapucynów, następnie przy parafii Niepokalanego Poczęcia NMP; kolporterka wydawnictw podziemnych: czasopism, ulotek, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i in. materiałów (wydawanych m.in. przez ekipę „Solidarności Nauczycielskiej”); współorganizatorka materiałów poligraficznych oraz dystrybucji darów z zagranicy (żywność i ubrania) dla nauczycieli w trudnej sytuacji materialnej. Autorka w podziemnym piśmie „Solidarność Nauczycielska”; zaangażowana w dokształcanie szykanowanej młodzieży szkolnej; współorganizatorka Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S”. Kilkakrotnie przesłuchiwana. W III 1988 współinicjatorka ujawnienia Komitetu Organizacyjnego „S” Pracowników OiW w Lublinie.
1989-1990 ponownie nauczycielka w Technikum Kolejowym. We IX 1990 uczestniczka II Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie. 1991-1992 z-ca Kuratora Oświaty w Nowym Sączu, 1993-1994 dyr. I Społecznego LO w Lublinie, od 1994 na emeryturze. 1999-2004 wykładowca Instytutu Edukacji Narodowej w Lublinie. Od 2003 członek Koła Przyjaciół Harcerstwa. Współpracowniczka Radia Maryja (audycje dla rodziców).
Współautorka opracowań ”Harcerki 1939-1945” (Warszawa 1973) oraz ”Lubelska Chorągiew Harcerek 1939-1944” (Lublin 2007).
Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000), wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).
5 V 1976 – 31 V 1977 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOS krypt. Akademik; do 6 VII 1989 w ramach KE/SOR krypt. Kwintet.
Requiem aeternam dona eis, Domine,
et lux perpetua luceat eis